Kwas hialuronowy

Kwas hialuronowy odkryli w latach 30. ubiegłego wieku amerykańscy naukowcy Karl Meyer i John Palmers. Otrzymana przez nich substancja pochodziła z ciała szklistego oka bydlęcego. Nazwę nowego związku utworzono w oparciu o greckie słowo "hyalos", oznaczające "szkło".

Zainteresowanie zastosowaniem kwasu hialuronowego w kosmetologii wynika z bardzo istotnej roli, jaką pełni ta substancja w organizmie człowieka. Połowa z całkowitej ilości naturalnej formy kwasu hialuronowego, zwanej hialuronianem, zawarta jest w skórze. U dorosłego człowieka jest to około 15 gramów, jednak wraz z wiekiem ilość kwasu hialuronowego w organizmie zmniejsza się. Jest to powodem wiotczenia skóry i pojawiania się zmarszczek.

Widoczne zmiany związane są z bardzo istotną cechą kwasu, jaką jest umiejętność wiązania dużej ilości wody ze środowiska zewnętrznego (1 cząsteczka kwasu hialuronowego wiąże ok. 250 cząsteczek wody; 1 gram kwasu hialuronowego może związać 1 litr wody). A to właśnie wiązanie wody w przestrzeniach międzykomórkowych, pozwala nadać tkankom sprężystość i plastyczność, a skórze człowieka zdrowy i młody wygląd.

W medycynie estetycznej kwas hialuronowy wykorzystuje się do korygowania niedoskonałości ciała, jako substancję wypełniającą, poprawiającą owal twarzy i napinającą skórę. Stosuje się go również w leczeniu stawów, pourazowych naprawach tkanek oraz w chirurgii oka.

Powyższy tekst jest własnością Collife Sp. z o. o. Wszelkie prawa zastrzeżone.